En ik zeg het, ik ben lui geweest. Eerst door het zo lang te laten liggen: ik had de stof in december al klaarliggen.
Dan ben ik lui geweest in de afwerking: ik heb de paspel achterwege gelaten. Toegegeven, dan heb je wel heel snel een dekentje klaar.
En nu ben ik ook nog eens lui geweest bij het fotograferen: geen zin om moeite te doen deze middag...
Dekentje opvouwen, zelfs niet gladstrijken of goedleggen (allé, toch een klein beetje), niks aangetrokken van licht en dergelijke details en zo meer...... Zelfs in het schrijven van mijn tekst gaat het er lui aan toe.
Wat een mens lijden kan op een vrije dag.
Maar kijk, Sem en Finn hebben hun eigen dekentje en ze hebben de stof zelf gekozen. Sem koos de linkse stof (met treinsporen - hier te vinden) en Finn koos het leeuwenstofje. Dit laatste stofje vond ik in deze prachtige webshop.
De blauwe en groene fleece komt van een grote Zweedse winkelketen, hmmmm, rarara!
1 opmerking:
Eens lui zijn, das een basisrecht! ;-)
Een reactie posten