En in onze vriendenkring doen ze lekker mee. Vriendin T. is terug zwanger, van haar derde en vriendin W. idem. Nog een vriendin E. is ook terug zwanger, idem dito als hierboven van een derde. Ik ben uiteraard heel blij en sprong een gat in de lucht toen ik het nieuws te horen kreeg. Maar het kriebelt, het kriebelt ferm. En als je dan zo'n nieuws hoort, dan gaat het nog meer kriebelen. Goh, een derde zou best wel leuk zijn, dat zie ik eigenlijk helemaal zitten.
Manlief ziet dit helemaal niet zitten en heeft daarvoor zijn redenen: we zijn net uit de luiers, we zijn al met teveel op onze aardbol, de kindjes zijn al wat zelfstandiger nu,... Kan ik allemaal best in komen, maar toch zit ik met dat gevoel dat een derde het compleet zou maken (klinkt cliché, ik weet het). Waarschijnlijk waait dit wel weer over, met tussentijdse opflakkeringen wanneer er opnieuw een vriendin aankondigt dat ze zwanger is.
Of niet???
Nu, genoeg gemijmerd. Om mijn vriendinnen een dikke proficiat te wensen, maakte ik deze kaartjes voor hen.
Volledig handgestikt, niet altijd even recht, maar wel vré geestig om te doen :-). Nu nog een postzegel en ze kunnen op de bus.
3 opmerkingen:
waw, kweetnie oe tof! en een derde trouwens ook ;-) garantie een rustige baby
Ik herken uw gevoel over een derde volledig! Hier ook 2 kindjes van ongeveer dezelfde leeftijd als de jouwe en ook kriebels en een tegenstribbelende man ;-)
wat leuk zeg!
Hartelijks
Een reactie posten