Zo'n bevoorrechte positie had zo zijn redenen. Mama C. had namelijk het plan opgevat om appeltjes te maken als geboortegeschenkje. Wat doe je dan, een naaiende vriendin inschakelen. Joehoe, meehelpen wou ik maar al te graag. Dus gingen we samen op stoffenjacht, tekenden we een ideetje uit en maakten enkele testappeltjes.
We dachten dat het een immens werk ging zijn, uiteindelijk viel het al bij al mee. Er moesten er zo'n 100-150 gestikt worden. De eerste stuks hingen vorige week netjes aan de zelfgemaakte boom (daar zorgde de papa voor) in het moederhuis. Jammer, maar helaas, een foto heb ik niet van de boom.
Wel een paar fotootjes van de appeltjes. Bijvoorbeeld te gebruiken als sleutelhanger.
Op het gele flapje komt een stempel met de naam. Maar dat is het werk voor mama en papa.
Nu nog wat verderstikken tegen het geboortefeest in november. We hebben nog eventjes hé. 'k Zal er wat vroeger aan beginnen van deze keer ;-).
6 opmerkingen:
Hoe mooi! En die stofjes! Je zou er zo in bijten.
prachtig!! en een super naam;-)
Ze zien er nu echt wel als appeltjes uit (en niet als hartjes). Ze zijn super Leonie.
Leuk! Wat zit er juist in vanbinnen?
Van die opvulwol van de Leenbakker.
Ik heb die eerst in het echt gezien!! Bij de buurvrouw. Die had al zo'n appeltje ontvangen van Anna.
Mooi hoor !
Een reactie posten