Af!

Mijn eerste echte jasje is af. Ja, ja, een jas met mouwen, voorpand, achterpand, beleg, kap, voering, enzoverder. Alles erop en eraan, zelfs met een rits. Aha! Wie had dat gedacht. Ik alvast niet, want het leek me een helse onderneming. Ben ik trots, jep!


Voor ik kon starten een paar obstakels, niet veel hoor, maar toch een kleine opsomming.


Obstakel nr. 1: zoek een mooi patroon voor een jongensjasje.


Meisjespatronen à volonté, dat wel. Na het afzoeken van blogs, etsy, de nieuwste knippies, enkele Ottobres kwam ik uit op een oud Knippie exemplaar verscholen onder een rist naaiboekjes in mijn naaikamer (moet daar nog altijd een oplossing voor vinden om die praktisch op te bergen). De Knippie nr. 4 - aug/sept 2010. Een patroontje voor een sweatvest (nr. 10), een jasje met rits zonder voering. Ik wou er echter eentje maken mét voering. Enerzijds omdat het stofje - een soort tweedstof- anders teveel zou prikken, maar vooral omdat het gewoon mooi is. 


Obstakel nr. 2 was dus de voering. Ik zou het moeten doen met de natte vinger, want Knippie zou me niet helpen. Gezond verstand heeft me uiteindelijk gebracht tot een afgewerkte jas. 


Eenmaal aan de slag kwam ik obstakel nr. 3 tegen als daar is: een zak omgekeerd op de jas naaien, dus foute kant op de goede kant. "Mens, hoe doe je het toch!" (en een keer goed roepen erbij).
Obstakel nr. 4: voering al aan de mouwboord buitenstof naaien, terwijl dit echt nog  niet nodig was. "Mijn god!!"
Obstakel nr. 5: nogmaals verkeerde kanten op elkaar. "Zucht!"
Obstakel nr. 6: blijkt geknipte voering niet overeen te komen met buitenstof, dus aanpassen die handel. "Dju toch"


Heb ik iets bijgeleerd? Toch wel:
1. steunpunten zetten leiden echt wel tot niets. Let op, ben echt wel flink geweest en deed nog eens een poging (onder invloed van de naailes). Conclusie: ik heb er geen een gebruikt. Ben ik de enige die steunpunten nutteloos vindt?
2. geduld is een schone deugd,
3. denk twee keer na vooraleer je definitief vaststikt. Voorkomt heel wat gevloek en gesakker.


Eenmaal alle obstakels overwonnen, was de jas af en stuurde ik een apetrotse zoon met een homemade maaksel naar school. Je moest hem zien glunderen. :-)


Welke stof? 
°buitenkant° tweedstofje die ik ooit kocht, weet niet meer waar.
°voering° licht katoentje met sterrenprint, hier te vinden.
De tweedstof is warm, maar het is een herfstjas, dus niet overdreven warm. 
°de kap° werd afgewerkt met keperband


De foto's (ik kon niet kiezen, dus ziehier de volledige fotoreeks)

Oh ja, die kip op de eerste foto. Die hebben we zo'n goeie maand geleden geadopteerd. 't Is te zeggen, hij zat plots in onze tuin. Onze buurvrouw vond hem op straat, dacht dat ie van ons kwam, dus kieperde ze hem over de muur :-). 
Waarom staat hij daar zo op de foto. Wel, onze andere twee kippen blijven braafjes achter den draad. Maar de nieuwe heeft nogal een eigen willetje, kan heel goed vliegen en loopt dus bijgevolg vrij rond. Ze is vrij aanhankelijk, wanneer we in de tuin zijn wijkt ze met geen meter van ons. Schattig, maar het bruine goedje her en der verspreid is minder schattig. Ze voelt zich ook heel goed binnenshuis, we mogen geen achterdeur open laten staan of ze eet mee aan tafel.
Knippen van de vleugels: check! Herhaaldelijke keren terug in hok plaatsen: check! 


Dus graag: de tip voor de loslopende kip.