Lentefeest in ananas

Finn zijn lentefeest zit er op. Hij heeft er zo van genoten, van elk moment. Samen met de andere lentefeestkinderen hielden we een prachtig feest. Samen met de familie vierden we dan nog eens samen. Dubbel feest en hij genoot met volle teugen, wij allemaal!

"Mama, het was écht leuk!" Dit waren zijn woorden na het feestweekend en een knuffel er bij. Meer hoef je niet te horen om te weten dat het goed was. 

Zijn hemdje maakte ik met het patroon van Zonen 09, de Theo. Ik maakte de versie met een gewone kraag en uiteraard de korte mouwen. Ter info: je kan kiezen tussen ofwel de gewone kraag ofwel de retro-kraag. 

Een heerlijk patroon om te maken, een perfecte tutorial en van begin tot eind heel mooi uitgelegd. 

De A Nana's stof van Aime Comme Marie was al van bij het begin mijn favoriet en gelukkig voor mij vond Finn dit ook.  Ik vond de stof hier. 

Andere fournituren: oranjegele paspel en houten knopen.  

Het bedankingswoordje stelde Finn zelf samen met de letterslingers van A little lovely company.  Je vindt ze hier.

Op naar het zwembad

Eindelijk een zwemtas voor Finn. 

Patroon: Stof voor durf-het-zelvers

Stof: Hotstof

★ Merry everything and a happy always ★

Christmas. That time of the year. 

Ik vind het eigenlijk best een gezellige periode. De kerstboom zetten. Het huis volzetten met kaarsen. Mijn oudste zoon heeft het trouwens nogal voor sfeer. Een fortuin gaven we al uit aan theelichtjes. Niet dat ik er rouwig om ben. Ik vind het juist heerlijk als ik mij samen met de jongens kan onderdompelen in gezelligheid.  

Zonder cadeautjes geen kerst natuurlijk. Vanaf er pakjes onder de boom liggen smeken de jongens ons om de haverklap of ze hun pakje al mogen opendoen. 

Hoe gaat het bij ons te werk in de familie? Niet zoveel anders als bij andere families volgens mij. Begin november trekken we iemands naam en dan mogen we deze persoon in december blij maken met een pakje. Meestal krijgen we een lijstje mee en schuimen we de winkels af, op zoek naar hét perfecte cadeau van dat lijstje. 

Bij ons krijgen de kleine kinderen, lees: tot en met de lagere school, cadeautjes van de ouders en grootouders. Vanaf het eerste middelbaar doen de kersverse tieners mee met naampjespot. 

Dit jaar zat Marthe, ons 12-jarig nichtje, voor de eerste maal in de pot met naampjes. En ik had haar naam getrokken. 

Geen lijstje voor mij met typische tienerwensen. Ik had nochtans een CD van One Direction verwacht (voor zover ik mee ben met de leefwereld van een 12-jarige) of een iTunes kaart of zo. Maar neen. 

Eén ding stond er op het lijstje: een laptophoes, het liefst een zelfgemaakt modelletje. Had ik even geluk. Ik hoefde dit jaar geen drukke winkelstraten af te schuimen. Hiep hiep hoi! Dank u, nichtje! 

Ik maakte er eentje volgens het model van mijn eigen zelfgemaakte laptophoes.  Met stof Seashore shelly van Soft Cactus (hier aangekocht) en een sterrenstofje (ook bij Hotstof).

Als extraatje maakte ik er nog een ritstasje bij. Met dezelfde stofjes en volgens dit patroon. Met dank aan Elisanna voor de tip. 

Een plezier om te maken dit tasje. In een wip klaar en supermakkelijk. 

★ ★ ★ ★ ★   Prettige feesten, iedereen!!   ★ ★ ★ ★ ★

© Studio Inktvis

Handmade in Brugge

Als geboren en getogen Bruggeling, wil ik graag Handmade in Brugge, een prachtig Brugs initiatief, in de kijker zetten. Handmade in Brugge is een label dat jaarlijks uitgedeeld wordt aan verschillende ontwerpers en makers. 

En omdat ik het niet beter kan zeggen, hier een stukje van hun eigen website:

Handmade in Brugge zet Brugse makers in de kijker. 
Mensen die met passie de wereld om ons heen vormgeven. 
Geworteld in traditie én inzettend op creatie en innovatie. 

Een bewonderenswaardig initiatief, want tegenwoordig is het soms makkelijk om te kiezen voor grote ketens waar alles kant-en-klaar in de winkelrekken ligt. Ik ga mijzelf hier nu niet goedspreken, af en toe "bezondig" ik mezelf ook wel eens met zo'n aankoop. 

Maar zo heel af en toe probeer ik toch de plaatselijke ontwerper te steunen en dan weet je dat je iets unieks in huis hebt. En net dat maakt het heel bijzonder. 

Deze zomer kreeg ik zo'n handgemaakt cadeautje van mijn man. Iets wat al heel lang op mijn verlanglijst stond. Een sjaal van Ilse Acke. 

En de sjaal was perfect. Zie hoe content ik was ;-).

Maar helaas moest de sjaal nog even wachten in de kast. Zes maanden, om precies te zijn. Tot de winter in 't land was. Tot mijn hals de koude wind niet langer kon verdragen en ik een warm wollen omhulsel er rond wou.

En de sjaal is nog steeds perfect:

Ilse Acke is één van de makers met het Handmade in Brugge label. Prachtig werk levert ze. Onlangs nog kreeg ze de prijs van Innovatieve maker bij Handmade in Brugge. 

Handmade in Brugge lanceerde dit najaar trouwens een heel leuke eindejaarscampagne. Via hun website kun je stemmen op je favoriete maker én bovenop maak je door te stemmen kans op een waardebon van € 200 bij één van de twintig geselecteerde makers.

Mijn stem kun je al raden zeker ;-). Stemmen kan nog tot 31/12. Waag snel je kans!!

Al was het moeilijk kiezen, want van haar man, meubelstoffeerder Jeffrey, zijn we ook fan van het eerste uur. Hij verricht wonderen met oude meubelen. Een tijd geleden herstoffeerde Jeffrey een zeteltje van ons en maakte er een prachtwerk van. Een vakman in hart en nieren.

De oude versie - met kat:

De nieuwe versie:

Stemmen dus op je favoriet maker! 

Ronde pennenzak voor Finn

Tegenwoordig moet je als ouder (bijna) niets meer meegeven bij de start van het schooljaar. Ze krijgen alle basisschoolbenodigdheden in de klas. 
Enkel een schriftje of drie dat gekaft moet worden en that's it. 

Maar toen ik twee maanden geleden in de winkel was, op zoek naar kaftpapier, met een naar het eerste leerjaar verlangend schoolkind, was het moeilijk om neen te zeggen tegen die smachtende oogjes. Smachtend naar een eigen lat, potlood, pen, gom, kleurpotloden en stiften.

Als ie dan uiteindelijk alles in zijn bezit had, was er natuurlijk ook een pennenzak nodig. Gelukkig heb ik toen wel 'neen' kunnen zeggen op zijn vraag om één van die schreeuwlelijke pennenzakken uit de winkel te krijgen. Je weet wel, type pennenzak met fluo actionfiguren en de laatste nieuwe smiley-figuurtjes, enzovoort.

Als je 'neen' zegt tegen het ene, moet er wel een ander alternatief zijn. Dus maakte ik snel de gevraagde ronde pennenzak voor Finn. 

In blogwereld vond ik dit patroontje, paste het wat aan (het originele patroon heeft geen binnenvoering, dit deed ik wel) en daar was dan een pennenzak, klaar om gevuld te worden. 

Stof: weet eigenlijk niet meer waar ik het gehaald heb, lag al een tijdje in de stoffenkast
Afgewerkt met paspel, groene binnenvoering, treklipjes van keperband.

De eerste echte boekentas!

Belofte maakt schuld! Vorig jaar beloofde ik mijn jongste zoon Finn een zelfgemaakte boekentas. Ondertussen loopt hij er al een goeie maand mee te pronken én moet ik de boekentas nog steeds behandelen tegen de regen. Hmpff. 

Ik moet zeggen, 'k ben er zelf behoorlijk trots op. Had nooit gedacht dat ik erin zou slagen, want het leek me een hels werk. Uiteindelijk viel het al bij al wel mee. 

Ik wou eigenlijk dit patroon testen, maar ik zat met een deadline en dit patroon kwam maar half augustus uit. Kwam daar nog eens bij dat ik het lumineuze idee had opgevat om de boekentas op reis te maken. Lees: er zat niets anders op, wegens tijdsgebrek (ondertussen ken ik mijn onvolmaaktheden al, één daarvan is het gebrek aan planning).

Op zoek naar een ander patroon dus. Heb even getwijfeld of ik deze tutorial zou gebruiken, maar ik wou toch echt een patroon dat ik gewoon kon overtekenen.  
Het werd het lagere school boekentaspatroontje van Polka Dot Patterns.

Het patroon is echt doenbaar, al heb ik serieus gevloekt op:

- Het keren van alle delen die verstevigd waren met vlieseline S520. Dit is heel stevige vlieseline, bijna karton maar dan soepelder én wasbaar uiteraard. De hel, maar 't is gelukt!

- het aaneen stikken van de delen met afgeronde randen (de onderkant en voorzak van de tas). Omdat je al met vrij stevige te naaien delen zit en dit dan nog afgerond is, vergt het soms wat trekwerk en goed speldwerk om alles op zijn plaats te krijgen. Maar wederom, 't is gelukt!

Ik kocht de stof hier. Bij het samen overlopen van het patroon en benodigde stof in de winkel, kreeg ik de opmerking dat ik waarschijnlijk heel veel stof zou overhebben als ik de hoeveelheid stof zou kopen zoals aangegeven op het patroon. 
En inderdaad, dit was zo. 
Dus indien je dit patroontje test, zoveel stof heb je nu ook weer niet nodig. Ik heb helaas niet gekeken hoeveel je dan eigenlijk daadwerkelijk maar nodig hebt aan stof. 
Achteraf gezien was het toch maar goed ook dat ik stof teveel had, want 'k heb een paar keer fout geknipt. Maar dan nog had ik stof over. 

Finn mocht zelf mee naar de winkel om zijn stofje te kiezen. Hij koos een uiltjesstof van Kokka. Een iets zwaardere katoenstof.  

 

Misschien volgend jaar nog eentje voor de oudste zoon. Alhoewel dat hij tegen dan misschien geen boekentas meer wil, maar eerder een rugzak. Veel stoerder voor het vierde leerjaar...

Trots was hij wel, op zijn boekentas. By the way... de Zweedse lucht heeft wel degelijk geholpen bij het stikwerk aan deze boekentas. ;-)