woensdag 21 september 2011

°°° jeansrok à la knip °°°

Het duracell-konijn is terug in gang geschoten. Na een dipje op het werk, iedereen maakt dat wel eens mee hé. Na een lange, lange stilte op de blog (want het posten van een video breng ik niet echt in rekening als 'het bijhouden van een blog'). Na veel gepieker over eeuwig durende verbouwingen. Na de nieuwe start op school (ok, 't zijn kleuters, er is nog geen huiswerk, maar 't is toch weer een ander ritme). Eindelijk terug op dreef, het voelde een beetje als thuiskomen, terug achter de naaitafel. En nochtans staat hij maar één verdiep hoog, toch kwam het er maar niet van. Hoe kopzorgen alles kunnen tegenhouden.


Terug plannen maken, to-do's afwerken (zoals de broeken van mijn schoonpa die daar al liggen van in mei) en nieuwe projectjes bedenken. 


Om te beginnen bij het begin maakte ik eindelijk werk van het a-lijn rokje van de Knipmode juni 2010. I. gaf me reeds in mei een kopie van het patroon, maar tot nu toe was het blijven liggen. Tot nu. Het werd een jeansrok.



met bleke kieten, zelfs na een zomer



De rits is gelukt (na drie maal hersteken), de rok zit goed. Maar eigenlijk ben ik niet tevreden van de rimpels vooraan. Ok, deze foto's werd genomen nadat ik de rok al twee dagen aanhad. Maar toch. I. had het zelfde probleem met haar bambirok en ik nu ook. Ligt het aan het patroon of aan de kunde?


Volgend project na het bekijken van mijn foto's. Misschien toch eerst de tuin onder handen nemen. Het groen ter hoogte van mijn rug is normaal. Maar alles onder mijn voeten en achter mijn benen hoort er eigenlijk niet. Ik hou van een wat verwilderde tuin, maar misschien gaat dit toch wat te ver.


Tot een volgende...